Witam Kochane Dzieci oraz Was Drodzy Rodzice. Dzisiaj kolejny dzień
naszego wirtualnego przedszkola. Dzisiaj porozmawiamy o teatrze. Zachęcam
do posłuchnia wierszyka i do innych zabaw.
14.04– środa. Temat: W teatrze
1.Słuchanie utworu M. Szeląg „W teatrze”
W wygodnym fotelu siedzę w teatrze,
przed siebie na scenę wciąż patrzę, i patrzę…
Wtem gasną światła w wielkiej sali,
wszyscy rozmawiać zaraz przestali.
Do góry pnie się czerwona kurtyna,
bo właśnie spektakl się rozpoczyna.
Już scenografia wprawia w zdumienie,
do zamku przeniesie nas przedstawienie.
Wtem aktor wchodzi w złotej koronie
i siada dostojnie na wielkim tronie.
A z nim aktorka w sukni balowej,
odgrywa rolę mądrej królowej.
Już słychać w dali trąby i dzwony,
poddani składają niskie ukłony.
Wtem rycerz pojawia się w lśniącej zbroi,
a obok niego koń płowy stoi.
Lecz koń ten nie jest żywą istotą,
jest rekwizytem, ręczną robotą.
I chociaż z drewna jest wyrzeźbiony,
to w przedstawieniu jest ożywiony.
I szybko tak mija mi czas w teatrze,
a gdy się boję, na scenę nie patrzę!
Kiedy się smucę lub kiedy wzruszę,
łezki w chusteczkę wytrzeć wnet muszę.
Są też momenty wielkiej radości,
skąd tyle emocji w mym sercu gości?
Teraz aktorzy zdejmują maski,
chyba czekają na widzów oklaski?
Z uśmiechem nisko nam się kłaniają,
wielkie uznanie i brawa dostają!
Czerwona kurtyna się opuściła
i całą scenę znów zasłoniła.
Wtem błysły światła w wielkiej sali,
wszyscy ze swoich foteli wstali.
I to już koniec jest przedstawienia
– Teatrze magiczny, do zobaczenia
Po wysłuchaniu wiersza Rodzic prowadzi rozmowę n temat wiersza z pomocą
pytań:
W jakie miejsce przeniósł nas wiersz?
Po co chodzi się do teatru?
Jacy bohaterowie występowali w spektaklu o którym opowiadał wiersz?
Co możemy zobaczyć i znaleźć w teatrze ( scena, kurtyna, maski, kostiumy)
Na poniższych linkach znajdziemy ilustracje związane z teatrem – pokazujemy
i tłumaczymy dziecku co to jest i do czego służy.
2. Oglądanie filmu pt. „Jak powstaje spektakl teatralny?”. Wchodzimy na
link i oglądamy.
3. „Kurtyna do góry, kurtyna w dół” – zabawa ruchowa. Dziecko maszeruje po
sali w rytmie granym przez R. na tamburynie, (możemy lekko uderzać łżeczką
w szklankę) trzymając za rogi chusty w kształtach prostokątów lub
kwadratów. Gdy muzyka cichnie, R. podaje hasło: Kurtyna w dół! – dziecko
chwyta chusty za dwa rogi, wyciąga do góry ręce, staje na palcach i powoli
kuca, naśladując chustą opuszczanie kurtyny. Gdy muzyka cichnie i R.
podaje hasło: Kurtyna w gorę! – dziecko kuca i chwyta chustę za dwa rogi,
po czym powoli wstaje, wyciąga ręce do góry i stoi na palcach, naśladując
chustą podnoszenie kurtyny. Wznowienie gry na tamburynie jest znakiem do
dalszego marszu.
4„Robimy kukiełki” – praca plastyczno-techniczna. Dzieci np. z drewnianej
łyżki lub rolki po papierowych ręcznikch kuchennych wykonują kukiełki.
Rodzice proszą, by zrobiły z nich kukiełki. Dzieci ozdabiają np. łyżki w
dowolny sposób, doklejając im oczy, rysując buzię mazakami. Z bibuły lub
włóczki z pomocą rodziców mogą zrobić włosy. Wykonane kukiełki posłużą
dzieciom do spontanicznych „zabaw w teatr”. Przykłady można zobaczyć na
linku ale każdy może mieć własny pomysł – bo takie są najwspanialsze.
5. Wieczorem proponuję obejrzeć jedno z poniższych przedstawień dla
dzieci:)
Miłej pracy i zabawy. Pozdrawiam Agnieszka Fiołka
NIEDŹWIADKI
